Śmiem twierdzić, że chyba wszyscy widzieli Love Actually (To właśnie miłość), a spora grupa widziała też Notting Hill. Oba wyreżyserowane przez Richarda Curtisa. Jestem fanką obu tych tych filmów i jeszcze dorzucam do tego Cztery Wesela i Pogrzeb i Czarna Żmija. Uwielbiam. Mogę oglądać przynajmniej raz w miesiącu, może lecieć w tle, może może może. Więc jak na Boga miałam nie sprawdzić About Time (nie cierpie polskich tłumaczeń tytułów, co zrobić).
Postaram się być sprawiedliwa. Tak szałowo jak wcześniej nie jest, ale i tak jest bardzo przyjemnie. Młody chłopak, poszukiwanie miłości, saga rodzinna i… podróże w czasie. Tak tym razem pojawia się trochę fikcji, lekki Harry Potter się wkrada, ale całe szczęście nie jest kiczowato i ładnie wplata się we współczesność. W zasadzie złapałam się na tym, że sama chciałam wejść do szafy 😉 To co najważniejsze w tym filmie to wzruszająca relacja ojca i syna. We wspaniałej roli ojca Bill Nighy. A wszystko jak to mówią, okraszone brytyjskim humorem. Jest śmiesznie i czasem smutno. Wszystkiego po trochu.
Jest też trochę kulinariów. Jest knajpka miejsce zawiązku miłości. A nasze przyszłe gołąbeczki jedzą mus truskawkowy. No może bardziej próbują 😉
Moje oko najadło się do syta.
Dans Le Noir to restauracja w której je się w kompletnych ciemnościach. A gości obsługują niewidomi kelnerzy. Taka restauracja była i w Warszawie kiedyś, ale niestety nie wiem czy nadal istnieje. Na pewno jest w Londynie, Paryżu, Nowym Yorku, Barcelonie i Sankt Petersburgu.
Są też jagodowe muffiny (trucicielskie jak się okazuje) i fantastyczny tort z babeczek, muffinow? Jak zwał tak zwał, wygląda imponująco. Jest też nasz dzielny młody tata przygotowujący śniadanie dla dzieciaków. Achhh i jeszcze niedogotowane hot dogi. I to w zasadzie tyle co mogę Wam napisać nie psując przyjemności z oglądania 🙂 A obejrzeć warto 🙂
Ogląda, gotuje i fotografuje: Kino i Kuchnia
Czas na miłość | About Time, 2012, reż. Richard Curtis
