Indiana Jones trochę się już zestarzał, a w tym roku mija 40 lat od premiery filmu Poszukiwacze zaginionej Arki. Jest to świetna okazja do przyjrzenia się jedzeniu w słynnej serii.
O fabule poszczególnych filmów nie będę pisać, zakładam, że każdy zna i widział filmy przynajmniej raz. Skupię się na jedzeniu, którego jest tu całkiem sporo w formie nieoczywistej.
Kiedy Spielberg pojechał do Tunezji kręcić pierwszą część Indiany, lizał rany po klapie filmu 1941. Zabrał ze sobą mnóstwo jedzenia poprawiającego humor, a dokładnie puszki ze spaghetti hoops (spaghetti w kształcie kółek w sosie pomidorowym) i mnóstwo słodyczy. Prawdopodobnie dlatego, jego jedynego nie dopadły dolegliwości żołądkowe, tzw. zemsta Faraona. Cierpiała na nie cała ekipa i aktorzy.
Zemsta Faraona
Podobno w słynnej scenie pojedynku na targu Indiana (Harrison Ford) miał bardziej rozbudowaną scenę, ale przez problemy z żołądkiem, po prostu zastrzelił swojego przeciwnika. A skoro jesteśmy przy głównym bohaterze, pseudonim George Lucas zapożyczył od ukochanego psa (rasy malamut), który wabił się Indiana. Ten sam pies był też wizualną inspiracją dla Chewbaki w Gwiezdnych wojnach.
Inspiracje
Źródła podają kilka inspiracji do postaci: między innymi paleontolog Roy Chapman Andrews, Giovanni Battista Belzoni cyrkowiec i archeolog w jednym, Hiram Binrgham (historyk z Yale) oraz Frederick Albert Mitchell-Hedges. Wygląd natomiast wzorowany był na Charltonie Hestonie w filmie “Sekret Inków” z 1954.
Najsłynniejszą sceną z całego cyklu jest oczywiście elegancka kolacja ze Świątyni Zagłady. Między innymi przez tą scenę, film został zakazany w Indiach, ponieważ ukazywał ich mieszkańców i kulturę w złym świetle. W Ameryce też nie miał lekko, ponieważ skala okrucieństwa przekraczała dopuszczalne wtedy granice.
Kultowy obiad u Maharadży
Na zaproszenie Maharaja Raj Singh w pałacu Pankot, zebrały się różne osobistości i niespodziewani goście jak Indiana Jones z ekipą.
Pierwsze danie i jedyne “normalne” to pieczony dzik z potomstwem czyli vanAhira. Kolejne to Coiled Wrigglies (zwane również Snake Suprice). Były to żywe młode węgorze włożone do wnętrza boa dusiciela. Potem Coleoptera czyli świeże chrząszcze w skorupie, nadziewane masłem.
“Do you have anything simple, like soup?”
Zupa miała być wybawieniem dla Willie Scott i Shortiego, ale zmienili zdanie gdy na łyżce pojawiły się gałki oczne. Była to Soup of the head, potocznie nazywana zupą z gałki ocznej. Zawierała różne części głów owczych w bulionie.
Parfait z naczelnych
I grande finale na deser czyli Primate Parfait (parfait z naczelnych) – schłodzony mózg małpy (w rzeczywistości wykorzystano galaretkę, podobnie jak w Umbrella Academy i krem z sosem malinowym). To już było za dużo dla Willie, bo jak pisał Lem „na smacznym krześle się nie usiedzi, a wygodne przyprawia o niestrawność”.
Wszystkie potrawy są fikcyjne, mogą zawierać inspirację prawdziwymi, jak jedzenie chrabąszczy czy węży, ale powstały tylko ku radości widzów. Oczy były gumowe i przyklejone do dna miski, chrabąszcze były nadziewane budyniemPodobno na tym obiedzie Spielberg zrealizował wszystkie swoje fantazje na temat kulinarnych obrzydliwości. Niestety nie wszystkie znalazły się w filmie.
W Poszukiwaczach zaginionej Arki jak na arabski kraj przystało są duże ilości cytrusowych owoców i zdradzieckie daktyle “bad dates”. Dzięki małpce bohaterowie unikają jedzenia zatrutych daktyli. Nie będą mieli tyle szczęścia w II części przy zatrutym koktajlu.
Kuchnia Egipska
Ciekawie wygląda też scena z więzioną i wygłodzoną Marion. Pamiętając, że akcja dzieje się w Egipcie, zakładam, że dostała eish shamsi, czyli chleb na zakwasie z mąki pszennej. Bardzo popularny w tym kraju. Podobno “słoneczny chleb” wziął swoją nazwę od wyrastania na słońcu.
Do chleba dostała jeszcze biały ser, który w tym regionie może być słonym serem domiati albo ser areesh, który jest podobny do zwykłego wiejskiego sera.
Sam Spielberg nie uważa się za dobrego kucharza, chociaż jego matka Leah Adler, otworzyła w 1977 koszerną restaurację w Los Angeles “Milky Way”. Umie zrobić tylko macobraj, potrawę żydów aszkenazyjskich z macy i jajek, oraz kanapkę podobną do tej z filmu Supertata z Adamem Sandlerem.
“I make different movies all the time; I like food the way I like movies, everything has to be different from the last experience.”
Należę do tego pokolenia, które wychowało się na filmach Spielberga, a seria przygodowa z Indianą niejednego z nas skłoniła do studiowania archeologii.
Filmy z Indianą Jonesem to klasyka filmów przygodowych lat 80 tych, może inspiracji kulinarnych nie ma zbyt wiele, ale talerze z niespodzianką, to i owszem.
Po więcej filmowo-kulinarnych inspiracji zapraszam też na Facebook i Instagram.
- 1981, Poszukiwacze zaginionej arki | Raiders of the Lost Ark
- 1984, Indiana Jones i Świątynia Zagłady | Indiana Jones and the Temple of Doom
- 1989, Indiana Jones i ostatnia krucjata | Indiana Jones and the Last Crusade
- 2008, Indiana Jones i Królestwo Kryształowej Czaszki | Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull
* Spielberg na planie Świątyni Zagłady poznał swoją żonę Kate Capshaw
