Billy: Emotions are like work of art. They can be forged they seem just like the original but they are forgery.
Virgil: Forgery.
Billy: Everything can be fake Virgil: joy, pain, hate, illness, recovery… even love.
Koneser. Aaaach nic Wam nie mogę powiedzieć, bo zrujnuję oglądanie, ale muszę Was jakoś zachęcić, więc poopowiadam Wam o dupie Maryny. Musicie mi zaufać, fabuła i finał Was zaskoczy.
A jeśli lubicie sztukę i chcecie zobaczyć jedną z piękniejszych kolekcji kobiecych portretów, jeśli podobał Wam się film Jak zostać królem, a w nim Geoffrey Rush to ten film Was zachwyci. Wszystko otulone w bezwzględnie najlepszą muzykę autorstwa Ennio Morricone. To jest w zasadzie wszystko co mogę powiedzieć.
Wbrew porom jest sporo jedzenia jak na taki film, albo raczej jest to bardzo wyrafinowane i adekwatne jedzenie. Dopasowane do konsumenta, do miejsca, sytuacji. Virgil perfekcjonista w każdym calu, w pracy, w życiu, w jedzeniu, wnętrzach, ubraniach, czym się da. Jak nie jada w restauracji to w domu byle buły nie wciągnie, wtedy je foie gras.
Są wspaniałe restauracje, jak pierwsza Steirereck w Wiedniu, gdzie obsługa myli dzień urodzin Virgila. Serwują mu z tej okazji deser Renaissance – z suisse creme i gorzkimi migdałami. Virgil nieporuszony tym faktem czeka aż cała świeczka na ciastku się stopi.
– Czy ciasto nie jest w pana guście?
– Wręcz przeciwnie, ale urodziny obchodzę dopiero jutro. To jest za 22 godziny i 35 minut, a ja jestem bardzo przesądny. Proszę uznać, że przyjąłem prezent.
No i coś mi się tu nie zgadza, bo wspomniana restauracja jest w Wiedniu, ale to nie problem. Wygląda zupełnie inaczej niż w filmie. Więc nie wiem czy przerobiono ją dla filmu, ale kuchnia była ich, czy było jeszcze inaczej. Jest Pub z którego Virgil obserwuje wejście do willi, ale niestety nie udało mi się go zlokalizować i określić. Jest palmiarnia czyli Palmenhaus (http://www.palmenhaus.at/) z fantastycznym wnętrzem. Muszę tam zawitać przy następnej wizycie w Wiedniu.
I jeszcze kończąca film restauracja w Pradze „Night And Day” została niestety stworzona tylko na potrzeby filmu przez projektanta Maurizio Sabatini.
Virgil: What’s it like living with a woman?
Lambert: Like taking part in an auction sale. You never know if yours will be the best offer.
Poddajcie się reżyserowi i weźcie udział w jego grze.
Ogląda, gotuje i fotografuje: Kino i Kuchnia
Koneser | The Best Offer | La Migliore offerta, 2013, reż. Giuseppe Tornatore
ps. a na koniec lista obrazów w filmie! Jako doszły/niedoszły historyk sztuki nie mogłam sobie tego odmówić:
- „Portrait of a Young Girl” (ca. 1470) by Petrus Christus.
- „Birth of Venus” (1879) by William-Adolphe Bouguereau.
- „Portrait of a Young Woman (La Fornarina)” (ca. 1519)
- „Portrait of a Young Woman (La Muta)” (1507) by Raphael,
- „Violante” (ca. 1515), „La Bella” (1536) and „Portrait of Eleonora Gonzaga Della Rovere” (ca. 1538) by Titian,
- „Portrait of Eleaonor of Toledo and Her Son” (1545) and „Portrait of Lucrezia Panciatichi” (1541) by Bronzino,
- „Portrait of Caterina Sforza” (ca. 1490) by Lorenzo di Credi,
- „Zingarella” (1505) by Boccaccio Boccaccino,
- „Portarit of Lucretia Borgia” (ca. 1510) by Bartolomeo Veneziano,
- „Portrait of Lucina Brembati” (1518) by Lorenzo Lotto,
- „Lady with a Book of Petrarch’s Rhyme” (ca. 1528) by Andrea del Sarto,
- „Portrait of Bianca Cappello” (ca. 1572) by Alessandro Allori,
- „Portrait of Elspeth Tucher” (1499) by Albrecht Dürer,
- „Salomè” (1510) by Lucas Cranach the Elder,
- „Portrait of Minerva Anguissola” (ca. 1570) by Sofonisba Anguissola,
- „Self-Portrait” (1580) by Marietta Robusti,
- „Girl with a Burning Candle” (ca. 1706) by Gottfried Schalken,
- „Portrait of Beatrice Cenci” (1599) and „Portrait of the Mother” (ca. 1620) by Guido Reni,
- „Self-Portrait” and „Portrait of Old Dame” by Rosalba Carriera,
- „Self-Portrait with Harp” (1750) by Rose-Adelaide Ducreux,
- „Portrait of Delphine Ingres-Ramel” (1859) and „Portrait of Madame Aymon” (1806) by Jean-Auguste-Dominique Ingres,
- „Joli Coeur” (1867) and „Woman in the Window” by Dante Gabriel Rossetti,
- „Jeanne Samary in a Low-Necked Dress (La Rêverie)” (1877) by Pierre-Auguste Renoir.
A także dzieła innych jak: Pieter Paul Rubens, Francisco Goya, Élisabeth Vigée-Le Brun, Amedeo Modigliani i Morgan Weistling.