Sekretne życie Waltera Mitty i teraz się zacznie, wszystkie blogi kulinarne zaczną piec ciasto klementynkowe. A dlaczego??? Tym razem wpis podwójny, bo najpierw był Walter Mitty z 47 a potem 2013. Zaczniemy od starszego. Właściwie jedyne co łączy te dwa filmy to z angielska zwane daydreaming – fantazjowanie, śnienie na jawie i zamiłowanie do kobiet.
Beautiful things don’t ask for attention.
Walter 47 wg mnie był lepszy, z małym minusem – śpiewają, tzn. Walter śpiewa od czasu do czasu. Robi to tak zabawnie, że nawet za bardzo nie przeszkadza. Pracuje w wydawnictwie wydającym książki kryminalne, romanse, tzw. literatura popularna. Co chwila wpada w swoje marzycielskie stany przez co pakuje się w kłopoty, aż w końcu wplątuje się w sprawę kryminalną. Zamotaną do tego stopnia, że momentami sami nie wiemy, kiedy marzy a kiedy nie. Walter 47 ma też matkę (a to też ich łączy) tylko że jego jest zaborczą i rozkazującą wersją. Jedzenie przelatuje nam głównie jako nieznaczący rekwizyt, oprócz biszkoptów lady fingers, tostów na zdrowie i psich ciastek 🙂
Ach kompletnie bym zapomniała. Walter 47 to mega gratka dla fanów mody, co tam są za kreacje, sukienki, bielizna i niesamowite, przedziwne kapelusze. Ubawiłam się przy tym i mogę uznać, że czas spędziłam miło. Aaaaa i te efekty specjalne, jak na tamte czasy, całkiem całkiem!
Walter 2013 jest zupełnie inny. Niestety nie jest tak zabawny jak oryginał, aczkolwiek ma zabawne momenty. Ben Stiller jest smutaśnie poważny, pracuje również w wydawnictwie tylko zacniejszym Life. A to od razu sugeruje, że tematem muszą być zdjęcia. Przepiękne kadry, krajobrazy Islandii zapierające dech w piersiach, ale też fantastyczne okładki Life z dawnych lat, zdjęcia na ścianach znanych fotografów. I jest też postać samego fotografa współpracującego z czasopismem, a w tej roli Sean Penn. Mało mi go było trochę.
Todd Maher: How does that Cinnabon taste?
Walter Mitty: Great.
Todd Maher: That’s frosted heroin, what you’re eating, my friend.
Walter 2013 uwielbia ciasto swojej mamy czyli ciasto klementynkowe. Próbuje też poderwać koleżankę z pracy. Rejestruje się po to na serwisie randkowym. Ale jego głównym zadaniem jest odnalezienie zaginionej 25 klatki z filmu, wtedy wyrusza na wielką wyprawę. Oprócz zdjęć, to co może Was skłonić do obejrzenia, jest muzyka, która działa jak balsam dla duszy. Jose Gonzales, Of Monsters and Men, Junip, Rogue Wave.. i inni. Świetna płyta. Jest jeszcze wątek z ojcem i pracą w pizzerii Papa John.
ps. dla maniaków technicznych, żeby nie musieli szukać: aparat którego używa Sean Penn to Nikon F3/T, titanium version of the Nikon F3 (1980-2001) i był z limitowanej edycji produkowanej w latach 80tych. Ten który był w filmie w kolorze szampana był produkowany w latach 1982-1985. Późniejsze wersje były czarne.
PRZEPIS NA CIASTO KLEMENTYNKOWE
Ogląda, gotuje i fotografuje: Kino i Kuchnia
Sekretne życie Waltera Mitty | Secret Life of Walter Mitty,
– 2013, reż. Steve Conrad
– 1947, reż. Norman Z. McLeod