Serial Columbo to amerykańska seria kryminalna, która miała premierę w 1968 roku i trwała z przerwą aż do 2003 roku. Główną rolę w serialu zagrał Peter Falk jako porucznik Columbo. Dzięki niemu postać ta stała się jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci w historii telewizji.
„Columbo” to nietypowy serial kryminalny, ponieważ widzowie znali tożsamość zabójcy oraz motyw morderstwa od samego początku (tzw. „odwrócona tajemnica”).
Zamiast klasycznego modelu „whodunit”, odwrócenie konwencji narracyjnych stanowi wspaniały eksperyment w tworzeniu napięcia poprzez skoncentrowanie się na procesie dochodzenia i psychologicznym konflikcie. Każdy odcinek rozpoczynał się od przedstawienia przestępstwa i jego sprawcy, a potem skupiał się na tym, jak porucznik Columbo rozwiązywał sprawę. Jego postać była niepozorna i niechlujna. Nosił stary prochowiec, palił cygaro, jeździł starym samochodem i wydawał się gapowaty, co często wprowadzało morderców w błąd. Jego metoda polega na analizowaniu pozornie banalnych elementów, doprowadzając do rozwiązania zagadki. Jednak pod tą pozą kryła się ostrość umysłu, spostrzegawczość i inteligencja, które pomagały mu wyjaśniać najbardziej zawiłe sprawy. Nie brakowało też humoru i nawiązań to tajemniczej Pani Columbo, która nigdy nie pojawiła się na ekranie.
„Do końca tego śledztwa nie będzie pan głodny”
Myśląc o serialu w kontekście kulinarnym trzeba zacząć od najważniejszego odcinka w tym temacie czyli “Morderstwo pod szkłem”. Mamy tu do czynienia z aroganckim krytykiem kulinarnym i gwiazdą telewizyjnego programu Paulem Girardem. Krytyk jest wybitnym znawcą, ale czerpie korzyści finansowe za pochlebne opinie o restauracjach. Kiedy jeden z właścicieli “kartelu restauracyjnego” postanawia przestać płacić, zostaje przez niego otruty. Kluczem do zagadki jest ostatnia kolacja i wino.
„Nie jest niewolnikiem dobrego smaku. Tylko pieniędzy”
Columbo śledztwo zaczyna od przepysznej zupy z owoców morza (cioppino) w restauracji zabitego. Doprawiona świeżo startą cytryną, z dużą ilością bazylii i czosnku podawana z pieczywem. Czułam jej zapach i oblizywałam się mimowolnie. Jak zapewniają go wszyscy przyjaciele Vittoria: „Do końca tego śledztwa nie będzie pan głodny”. Odwiedzając po koleji restauratorów, którzy płacą haracze, jest częstowany przysmakami. W Chez Duval podziwia galantynę z kaczki z pistacjami i truflami i jaja w galarecie (Oeuf en gelée). Zachwytom nie ma końca, a porucznik prosi o możliwość doprawiania tych dań. Choć oczywiście chodziło mu o przybrania, więc jego jedyna rola to rzucanie zieleniny na półmisek. Trzeba jednak zaznaczyć, że to właśnie Columbo gotuje w domu. Żona wg niego zna się na wielu rzeczach, ale akurat gotowanie nie jest jej mocną stroną.
Bądź miła. Bądź miły 🙂
Od szefa kuchni Louis otrzymuje talerz pieczarek faszerowanych krabem z sosem beszamelowym (Champignons farcis au crabe) oraz kawior, wędzonego łososia i foie gras. Kolejny trop prowadzi go do chińskiej restauracji, gdzie zasiada przy dim sum’ach (przekąski podawane w chińskich restauracjach do herbaty, pisałam o nich więcej TUTAJ). Zwierza się właścicielce, że w dzieciństwie więcej jadł sajgonek niż cannelloni. Urodził się i wychował we włoskiej dzielnicy Nowego Jorku, niedaleko China Town.
“Rozchmurz się w morzu jest więcej ryb niż jedna” – wróżba z ciasteczka w filmie.
Pozostajemy w azjatyckim klimacie i trafiamy razem z porucznikiem do domu krytyka Girarda. Przygotował dla swojego mistrza z Japonii kolację w stylu kaiseki.
Japońska kolacja w stylu kaiseki
Kaiseki to tradycyjna japońska kolacja, która stanowi prawdziwe dzieło sztuki kulinarnego mistrza. Jest to wielodaniowy posiłek, który odzwierciedla sezonowe składniki i regionalne smaki, podawany w elegancki sposób. Kaiseki skupia się na równowadze smaków, tekstur i kolorów, aby dostarczyć nie tylko wyjątkowego doświadczenia kulinarne, ale także estetycznego. Posiłek Kaiseki składa się z wielu małych dań, które są starannie przygotowane i podawane w określonej kolejności. Każde danie ma swoje miejsce i znaczenie w całym doświadczeniu Kaiseki.
Typowe składniki i techniki kulinarne używane w Kaiseki obejmują:
- Suimono: Klarowne zupy, często na bazie bulionu z ryby lub warzyw, podawane w delikatnych naczyniach.
- Sashimi: Świeże plastry surowej ryby lub owoców morza, często podawane na lodzie.
- Yakimono: Danie grillowane, które może zawierać ryby, mięso lub warzywa.
- Nimono: Danie duszone lub gotowane na parze, zazwyczaj warzywa lub mięso w sosie dashi.
- Agemono: Potrawy smażone, takie jak tempura (warzywa lub owoce morza w cieście) lub karaage (smażone kawałki mięsa).
- Sunomono: Sałatki lub dania z marynowanych warzyw i owoców morza.
- Gohan: Gotowany ryż, często podawany na końcu posiłku.
- Kounomono: Marynowane jarzyny lub owoce morza.
- Mizumono: Desery, zazwyczaj lekkie i owocowe.
Podczas tej kolacji serwowana jest trująca ryba fugu (rozdymka) w formie sashimi. W Japonii, żeby przygotowywać dania z ryby fugu trzeba przejść długie szkolenie i otrzymać certyfikat. Trudność w przyrządzaniu ryby polega na starannym i delikatnym usunięciu wątroby oraz narządów rozrodczych, w których gromadzi się toksyna. Pęknięcie skutkuje zatruciem całego mięsa.
Detektyw skwapliwie korzysta z możliwości spróbowania ryby, którą podejrzewał, że smakuje jak tuńczyk. Oczywiście nie daje po sobie poznać, że ma kolejny trop w sprawie.
“On nie pożycza pieniędzy, oni nie robią lasagne”
Po rybach deser i to jaki. Wyobraźcie sobie, że wasza kolejna wizyta w banku zaczyna się od ciasta! No co to jest za pomysł genialny. Zamordowany restaurator miał z bankiem układ: “On nie pożycza pieniędzy, oni nie robią lasagne”. Przy każdej wizycie przynosił swoje ulubione ciasto. Nazwa nie pada, ale wg mnie na 99% jest to panettone. Porucznik jest wniebowzięty i twierdzi, że nie jadł lepszego. A i tutaj z każdym kęsem pojawiają się nowe tropy.
Ten odcinek jest też jednym z nielicznych w którym możemy zobaczyć Columbo w eleganckiej wersji, czyli w smokingu. Na wystawnej kolacji dla krytyków serwowane jest całe prosię, duży talerz homarów, przepiórki, ryba w galarecie i wiele innych.
Na koniec creme de la creme, czyli porucznik Columbo w kuchni. Zaprasza podejrzanego krytyka do wspólnego gotowania, co sprzyja opowieściom z przeszłości oraz oczywiście do przyszpilenia przestępcy. Porucznik przygotowuje eskalopki cielęce, które przygotowywał jego ojciec. Robił to za każdym razem kiedy matka rodziła kolejne dziecko, czyli średnio raz w roku. Finał obejrzyjcie sami, powiem tylko, że dressing do sałaty Girarda był wyśmienity.
„Poruczniku szkoda, że nie jest pan kucharzem”
Pomimo dziur w scenariuszu i kilku dziwacznych scen (szczególnie z siostrzeńcem Vittorio, Mariem) przyjemnie się ogląda ten odcinek, szczególnie dla obserwacji talerzy i przebojów wykwintnej kuchni lat 70. Idealnie obrazują czasy i smaki dekady od strony restauracji włoskiej, francuskiej, chińskiej i japońskiej. Cztery najpopularniejsze kuchnie świata. Lata 70 to przecież powrót do kuchni francuskiej i popularyzacja sushi, które jeszcze wydaje się zbyt egzotyczne.
Trzeba też pamiętać, że w latach 70. krytycy kulinarni mieli możliwość wywierania wpływu na sposób, w jaki Amerykanie odbierali i doświadczali jedzenia. Ich recenzje nie tylko pomagały kształtować gusty konsumentów, ale także wpływały na rozwój kultury gastronomicznej w Stanach Zjednoczonych, tworząc podwaliny dla późniejszych trendów kulinarnych i kulinarnych innowacji.
Sos soubise – to sos o którym wspomina porucznik Columbo. Girard przygotowywał go w programie radiowym, ale niestety detektyw nie dosłyszał końca. Sos soubise to francuski sos cebulowy przyrządzany na bazie sosu beszamelowego.
Serial „Columbo” cieszył się ogromną popularnością i zdobył wiele nagród, w tym nagrody Emmy. Wielu aktorów, którzy później stali się znani, pojawiło się jako goście specjalni w różnych odcinkach serii. Możemy zobaczyć między innymi takie gwiazdy jak: Faye Dunaway, Johnny Cash, Leonard Nimoy. Serial „Columbo” przyciągał widzów nie tylko dzięki intrygującym zagadkom kryminalnym, ale także dzięki charakterystycznemu stylowi postaci tytułowej. Peter Falk wcielał się w swoją rolę z pasją i humorem, co przyczyniło się do sukcesu serialu.
Mimo, że serial „Columbo” zakończył się w 2003 roku, nadal cieszy się popularnością wśród fanów telewizji kryminalnych. Serial ten pozostawił trwałe piętno w historii telewizji i jest uważany za jeden z najważniejszych i najbardziej wpływowych seriali kryminalnych wszech czasów.
Bądź miła. Bądź miły 🙂
Po więcej ciekawostek, smaczków i innych filmowo-kulinarnych delikatesów z kina, VOD, streamingów (Netflix, HBO Max, Prime Video, Disney+, AppleTV, SkyShowtime), zapraszam do zapisania się na mój NEWSLETTER (ekskluzywne treści), obserwowania bloga Kino i Kuchnia na facebooku albo na instagramie. A jeśli spodobał wam się wpis lub przepis na filmowe danie to dajcie lajka tu albo tu albo tu i tu.
