Alfred Hitchcock jest moim ukochanym reżyserem w zasadzie od malucha (nigdy nie byłam normalnym dzieckiem, więc nie ma się co dziwić) i jakoś tak samoistnie stał się również patronem bloga, przez co odkrywam, że nie ja jedna mam to fantastyczne zakochanie w jego stopniowaniu przerażenia i swoistym poczuciu humoru.

Alfred HitchcockA poza tym i przy okazji:

„Hitchcock uwielbiał jedzenie. Jedno z jego niezrealizowanych zamierzeń filmowych, to sfilmowanie całego dnia z życia miasta poprzez pryzmat kulinarny – jak pożywienie jest sprowadzane, przyrządzane i spożywane, a potem jak to, co z niego zostaje, ląduje w ściekach. Jeden z filmów Hitchcocka był osadzony w części Londynu, gdzie handlowało się żywnością. Zabójca i jedna z jego ofiar znaleźli się w pewnej części filmu w ciężarówce przewożącej worki ziemniaków.

Kiedyś pod koniec przyjęcia, gdzie słabo karmili, przyjmująca go obiadem dama powiedziała: „Mam szczerą nadzieję, że wkrótce spotkamy się na następnym obiedzie”. Na co Hitchcock odpowiedział: „Ależ oczywiście. Może już za chwilę.”” (źródło: Wikipedia)

Link do filmu o Hitchcocku: TUTAJ | Movie about Hitchcock

Hitchcock i jajka | Hitchcock and eggs

Psychoza | Psycho

Ogląda, gotuje i fotografuje: Kino i Kuchnia

__________________________________________________________

Alfred H.Alfred Hitchcock has been my favourite film director since I was a child (I have never been a normal child, so no wonder) and has naturally become my blog’s patron which has let me discover that I am not the only one who absolutely fantastically loves the way he gradually builds the suspense and his specific sense of humour.

By the way:

„Hitchcock loved food. One of his unfulfilled dreams was to film one day in a life of a city from a culinary perspective – how food is supplied, prepared and consumed and then what is left in the sewage system. One of Hitchcock films was set in the district of London where food was traded. In one of the films a murderer and one of his victims travel on a truck transporting sacks with potatoes.

Once towards the end of a party at which the food was not peculiar, the host lady said: “I do hope we will soon meet at the next dinner party”. Hitchcock replied: “Of course. Maybe even in a moment”.

Tłumaczenie: Aleksandra Łuczak

1 komentarz

Możliwość komentowania została wyłączona.